تأثیر درمان شناختی- رفتاری بر عملکرد جنسی زنان مبتلا به اختلال واژینیسموس

مقدمه: شناخت و مطالعه تمایلات و رفتارهای جنسی انسان یکی از مهمترین مسائل بهداشت عمومی و به ویژه بهداشت روان است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی فنون شناختی‏-‏ رفتاری بر عملکرد جنسی زنان مبتلا به واژینیسموس شهر اهواز انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش‏آزمون -‏پس‏آزمون و پیگیری با گروه کنترل است که طی سال های 89-1386 بر روی 30 زن مبتلا به واژینیسموس شهر اهواز انجام شد. نمونه‏گیری با روش تصافی در دسترس انجام شد. از بین افراد مراجعه کننده، زنانی که بر اساس پرسشنامه عملکرد جنسی زنان روزن و همکاران و مصاحبه بالینی مبتلا به اختلال اضطراب بوده، انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. افراد گروه آزمایش در یک دوره آموزش فنون شناختی- رفتاری که طی 12 جلسه 2 ساعته هفتگی به صورت انفرادی و گروهی برگزار شد، شرکت کردند و گروه کنترل هیچ مداخله‏ای دریافت نکردند. داده‏ها پس از گردآوری با استفاده از تحلیل کواریانس و اندازه‏گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بین دو گروه آزمایش و کنترل از نظر عملکرد جنسی پس از خاتمه جلسات درمانی تفاوت معناداری مشاهده شد (001/0>p). همچنین میزان اضطراب در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در مرحله پس‏آزمون و پیگیری 12 ماهه نسبت به مرحله پیش‏آزمون کاهش معناداری داشت (001/0>p). به گونه ای که 13 نفر از زنان مبتلا به واژینیسموس بهبود یافتند. نتیجه­گیری: فنون نظریه شناختی‏-‏ رفتاری باعث کاهش اضطراب و ترس از مقاربت در زنان دارای واژینیسموس پس از خاتمه جلسات درمانی و پس از دوره پیگیری 12 ماهه شد.